Verhalen
Iedere klas, ieder kind en ieder team heeft een eigen verhaal. Soms vol zorgen en strijd, soms juist met die kleine momenten waarop alles weer klopt. In mijn werk ontmoet ik dagelijks leerkrachten die zoeken naar grip, en ouders die verlangen naar rust en vertrouwen voor hun kind.
Op deze pagina deel ik verhalen en ervaringen die laten zien wat mijn aanpak in beweging zet. Geen afstandelijke adviezen of dikke rapporten, maar échte situaties uit de klas en thuis waar samenwerking, veiligheid en plezier terugkeerden.
Deze verhalen geven een eerlijk beeld: wat er misging, wat werkte, en vooral hoe het anders kan. Voor scholen is het een blik op wat er gebeurt als je kiest voor hands-on ondersteuning. Voor ouders is het een teken van hoop: je kind kan wél groeien zonder label, in een omgeving die klopt.
Laat je inspireren en ontdek dat verandering dichterbij is dan je denkt.

Unieke verhalen
Het verhaal van de familie Tukker
Bij de familie Tukker bracht ik rust en verbinding terug, zowel thuis als op school. Hun zoon kreeg wekelijks begeleiding, leerde omgaan met emoties en sociale situaties, en bouwde aan zijn zelfstandigheid en zelfvertrouwen. Voor de ouders betekende dit meer ontspanning, betere communicatie en ruimte voor eigen ontwikkeling. Ook school merkte het verschil: door mijn betrokkenheid ontstond er weer een compleet beeld en werden thuis en school met elkaar verbonden.
Rust en begrip voor het kind, betere communicatie, een sterkere ouder-kindrelatie, een gezin dat weer grip kreeg op de thuissituatie én meer samenwerking met school.
Het inclusieverhaal van CBS de Bolster
Op CBS de Bolster stond de school voor de uitdaging om gedrag, samenwerking en teamdynamiek structureel te versterken. Met de Veranderwijzer, PBS en PCM hielp ik het team niet alleen om grip te krijgen op de klas, maar vooral om groepsdynamisch te werken: inzicht in rollen, patronen en communicatie die het klimaat in de groep bepalen. Door dit zichtbaar te maken en direct hands-on in de klas te werken, ontstond rust, veiligheid en ruimte voor ontwikkeling.
Het resultaat was tastbaar: een school waar inclusie niet op papier staat, maar dagelijks wordt beleefd in de klas. Leerkrachten kregen meer vertrouwen en werkplezier, de samenwerking binnen het team werd sterker, en probleemgedrag werd hanteerbaar zonder labels of extra verwijzingen.
Preventief werken betekende dat leerkrachten minder uitvielen, leerlingen in hun eigen klas konden blijven en de school duurzaam steviger in de basis kwam te staan.
In het voortgezet onderwijs begeleidde ik een leerling die gebukt ging onder prestatiedruk en steeds vaker paniekaanvallen kreeg. Waar de bureaucratische route naar verwijzing klaarstond, koos ik voor directe begeleiding met PCM. Door inzicht te geven in haar stresspatronen en persoonlijke behoeften, ontdekte ze wie ze écht was en wat haar hielp om grip te krijgen.
Het traject bracht meer dan rust voor haarzelf: ouders herkenden eindelijk haar kwaliteiten, de relatie tussen kind en ouders werd sterker en school kreeg beter zicht op wat zij nodig had. Door samen met alle betrokkenen te werken, ontstond erkenning en verbinding – zonder labels, maar mét duurzame preventie. Het resultaat: een meisje dat haar examens haalde, vrij van paniekaanvallen en met meer vertrouwen in zichzelf én haar omgeving.
De kracht van PCM: rust en zelfinzicht voor het kind, erkenning en betere communicatie thuis, samenwerking met school en duurzame preventie zonder labels.